Pomyśl, zanim ocenisz

        No więc.. opowiem Wam historię, o dziewczynie, która wniosła do mojego życia wiele ciekawych emocji - dała mi uśmiech każdego dnia, w którym wstawiała kolejne rozdziały na swojego bloga, poprawiając mi tym samym humor. Sprawiała, że potrafiłam się wzruszyć czytając „głupie opowiadanie o miłości”.

        Nie umiem pisać tak jak ONA, jak dziewczyna, która kryje się pod Nickiem Audrey, ale pragnę gdzieś w środku, gdzieś w sobie napisać kilka słów o niej, o tym jak wpłynęła na mnie i jaka jest.

        Zapewne połowa z Was nie zna jej, jak mogłoby być inaczej w tym świecie, gdzie Internet, to nasze okno na świat, a przez słowo rozmowy, rozumiemy jedynie GG, Facebook czy Twitter. Zapewne połowa z Was ma JĄ jedynie za „dziewczynę, której bloga właśnie czytam”, a ja chcę, abyście ujrzeli w niej kogoś więcej.

        Na początku zwykła „ONA”, normalna jak każda inna dziewczyna, którą mija się na korytarzu szkolnym. Nie rzucała się w oczy, bo takie dziewczyny są niezauważalne przez rówieśników. Co trzeba zrobić, żeby być zauważonym w tych czasach?
A) mieś kasę, mieć dużo kasy! J,
B)być pięknym, zniewalająco pięknym,
C) jak pięknym ? NIENATURALNE J należy być wytapetowaną laską, która nosi obcisłe ciuchy okaz juce jak najlepiej walory szczupłego ciała.
Audrey taka nie była, nie jest i nie będzie.

        Nie znałam jej od samego początku, poznałam ją dzięki temu, że zaczęła pisać, co to teraz jest jej pasją. Nasza znajomość rozpoczęła się od zwykłego „cześć” ( nie pamiętam, gdzie to dokładnie było, czy w realu, FB, GG, może nawet na NK, w co wątpię :P). Zresztą, jest to mało istotne. Po prostu owa dziewczyna zaczęła wysyłać mi linki do swojego opowiadania..
        Z początku pomyślałam - hej, czemu nie, zabiłam swój czas. Jednak pogłębiając się coraz bardziej w bloga pisanego przez nią, pogłębiałam się również bardziej w Nią samą. Poznawałam ją coraz lepiej, zwykłe opowiadanie wrzucone do Internetu, pokazywało jaka ona jest, co czuje, czego pragnie.. Pokazywało, że ta dziewczyna jest podobna do mnie. Mijałam ją 1000 razy na korytarzu szkolnym, nie zważając na to, że mijam kogoś, kto jest mi bliższy niż koleżanki z klasy, z którymi rozmawiam na co dzień. Ta jedna dziewczyna w swoim sercu kryła uczucia, których nikomu wcześniej nie chciała pokazać nikomu.
Pisałam z nią wiele razy i wiedziałam, że miałam rację.
        Poznawałam ją coraz bardziej i wiecie co? Wiedziałam, że potrafi kochać całym sercem. Zgadniecie kogo ?
                       * Belieber od 2009 roku.
        Te słowa są prawdziwe, od początku, kiedy ją poznałam, kochała go równie bardzo jak teraz.
Kochała Justina, dla jednych jest to śmieszne, na drugich wręcz tragiczne, dla mnie jest to zrozumiałe. Każdy ma prawo kochać, ONA go uwielbia. Jest jej ideałem i natchnieniem do pisania, a pisanie jest jej sposobem na wyrażenie uczuć. Mimo tego, że Justin fizycznie jest dla niej nieosiągalny, ale ona sama czuje go duchem, ma go w sercu. Wie, że jej marzenie kiedyś się spełni i zobaczy go, chociażby kilkanaście metrów od sceny, zobaczy go i usłyszy na żywo. Ona to wie.
        Dobrze, więc jak wiecie Audrey jest zauroczona tym dupkiem, pedałem, gejem, sukinsynem, idiotą, cwelem, który nie umie śpiewać.. Wiecie dlaczego tak pisze? Bo większość ludzi tak uważa i dlatego ONA była wyśmiewana przez połowę ludzi, którzy ją znali. Nie znalazłam zrozumienia wśród rówieśników, to ją pchnęło, aby swoje uczucia przelewać na blogach, gdzie ludzie jej nie znali, gdzie nie wiedzieli kim jest, jak wygląda i właśnie w takim świecie znalazła zrozumienie i wsparcie, bo kiedy ona pisała, a inni czytali, dawali jej komentarze, pisali, że jest niesamowita, świetna, że z nadzieją czekają na kolejne, lepsze rozdziały, czuła jak wypełnia ją pozytywna energia, chęć robienia tego dalej, pragnienie, aby to się nigdy nie skończyło.
        Mam dla niej ogromny szacunek, jest naprawdę piękną i zdolną dziewczyną, jedynie czego jej brakuje to wiary w siebie, której została pozbawiona przez wyśmiewanie jej i wmawianie, że niczego nie osiągnie. Nie znalazła w nikim wsparcia, kiedy go naprawdę potrzebowała. Mam nadzieję, że zapamięta moje słowa.. Mam nadzieję, że będzie pamiętała, że zawsze może przyjść ze wszystkimi swoimi problemami. Audrey możesz na mnie liczyć
         Piszę to, z nadzieją, że przeczytacie to do końca, bo właśnie tutaj, na końcu jest najważniejsze co chcę powiedzieć:
Ta dziewczyna przeszła dużo, wiem, bo niektóre problemy próbowałyśmy rozwiązywać razem, jesteś wyjątkowa i piękna zarówno na zewnątrz jak i w środku, ona nie znajduje zrozumienia w szkole ani w domu, znajduje zrozumieniu tutaj, na blogach które prowadzi, jesteście.. w zasadzie my jako czytelnicy jesteśmy jej podporą i czytając komentarze, wie, że została zrozumiana a jej odczucia i przekaz został odebrany.
          Ona pisząc, robi to szczerze, bądźcie sprawiedliwi i czytając róbcie to z sercem, doszukując między wersami jej odczuć, tego co naprawdę chce Wam przekazać. Ta dziewczyna jest wspaniała, naturalna i zasługuje na wszystko to co jest najlepsze, szanujcie ją i to co pisze, bo robi to dla Was.
Możecie ją nazywać, tak po prostu - dziewczyna z marzeniami
Audrey, trzymam kciuki za to, abyś w końcu w siebie uwierzyła. Mam nadzieję, że tą mała, amatorską wzmianką sprawiłam Ci radość.
Buziaki ;*